Ünlü bir plastik cerrah olan Robert’in karısı, kardeşiyle
kaçıyor.Kaza geçiriyorlar, araçta yangın çıkıyor.Sonradan kaplan kılığında
karşımıza çıkan ama aslında insanı kadın-erkek ilişkilerinden soğutacak kadar
insanlık dışı bir varlık olan kardeş kaçmayı başarıyor, kadın yanıyor.Robert
son anda karısını kurtarmayı başarıyor ama kadın tanınmayacak halde... Yanık
tedavisi sürerken kadın intihar ediyor.Buna şahit olan kızı ruhsal bunalıma
giriyor.Tam normalleşmeye başlamışken kız da bir tecavüz girişimine maruz
kalıyor.Robert kızına tecavüz etmeye kalkışan adamı yakalıyor.Cinsiyetini
değiştirerek kadın haline getiriyor ve estetik çalışmalarla O’nun ölen
karısının bir benzeri haline getiriyor.Tam bu sırada Robert’in tekrar ortaya
çıkan kardeşi, birlikte kaçarken kaza yaptıkları kadın zannederek
eski erkek ve eski tecavüzcü olmak gibi garip özellikleri bünyesinde barındıran bu kadına tecavüz ediyor. Bütün bunların üzerine bu kadın
da Robert’i ve annesini öldürerek kaçıyor…
Nasıl?
“Hiç mi insafın yok Pedro Almodovar?” diyor musunuz?
Demeyin..
Çünkü çektiği filmlerde ilk defa bir senaryo Almodovar’ın
kendisine ait değil.Eğer öyle olsaydı; kaçan kadın (kadın haliyle olan adıyla
Vera Cruz) son sahnede annesinin dükkanına girer ve onunla gözgöze geldiği anda
film biterdi.Öyle olmuyor..Annesine, “oğlu” olarak çıktığı mağazaya nasıl olup
da “kızı” olarak döndüğünü anlatıyor Vera.
Filmde psikolojisi normal olan bir Allah’ın kulu yok.Bunu
belirteyim.Almadovar’ın film çekerken 3. sayfa haberlerinden yararlandığını
biliyordum, duymuştum ama ben böyle bir 3. sayfa gördüğümü hatırmalıyorum.İspanyol
gazetelerinin içeriklerini merak etmeye başladım doğrusu.Bütün suçu da senariste
atmamak lazım.
“Annem Hakkında Her Şey”le birlikte bu filmde de gördük ki
Almadovar sadece her türlü kadın hikayesini anlatmakla kalmıyor,
kadınlaştırılmış erkeklerin öyküsünü anlatmakta da çok başarılı.Bunu yapabilen
başka bir yönetmen görmedim ben.Görebileceğimi de düşünmüyorum..
Film bittiğinde ısrarla jeneriği bekledim.Müzikleri kim
yapmış acaba diye.. Alberto Iglesias…
Konuş Onunla ve Annem
Hakkında Her Şey gibi Pedro Almodovar filmlerinin daimi müzisyeni..Çok
başarılıydı müzikler...
Ve benim olduğum yerden bakınca görünen başka bir şey: Almodovar’ın
apoletlerinde bol miktarda yıldız var ve her filminde bu yıldızlara yenileri ekleniyor.. Bir çok yönetmende rastlayabileceğimiz benzer tarzların çok dışında, özgün filmler görüyoruz her seferinde.Ağzımızda biraz jilet tadı bıraksa da vazgeçemiyoruz..
Bir film eleştirisi bu kadar mı güzel olur? Ya da şöyle demek daha doğru profosyonel olarak bu işi yapmayan biri olarak gereçekten çok profosyonelce yazılmış bir yazı bu. İtinayla kurulmuş cümlelerle dolu. Tüm bunlar yazıyı keyifle okumayı kaçınılmaz hale getiriyor. Tabi filme olan merakı da arttırıyor. Sinema eleştirmenliği kapısı açılmış size hocam. Aynen devam :)
YanıtlaSil